Jeden z najpyszniejszych, liguryjskich przysmaków! Prosty i szybki w przygotowaniu 🙂 Farinata to cienki placek przygotowany z mąki z ciecierzycy, wody, oleju Extra Vergine i soli. Te cztery składniki tworzą niesamowitą całość!
Nazwa
Po włosku to farinata di ceci . W dialekcie liguryjskim fainâ de çeixai.
Historia
Już staro greckie oraz łacińskie dokumenty wspominały o placku zrobionym z mąki z roślin strączkowych. Następnie w XV w. wydano oficjalny dekret, który regulował sposób przyżądzania farinaty, która wtedy nazywała się scripilita. Ciekawostką jest to, że reguły tego dekretu obowiązują do dzisiaj!
Legenda
Do dziś przetrwała legenda o genueńskim statku, który wracał ze zwycięskiej bitwy pod Meloria. Pokonaną tam republiką była Republika Pizy. W drodze powrotnej statek napotkał silny sztorm, podczas którego poprzewracały się zapasy żywieniowe marynarzy: worki z mąką z ciecierzycy oraz porozbijały się dzbany z olejem. Składniki te wymieszały się razem z wodą morską tworząc jednolitą papkę, którą wygłodzeni marynarze zaczęli podjadać. Jednak wielu z nich ten wynalazek nie zasmakował i powyrzucali papkę na podłogę pokładu statku. W ciągu dnia, papka wyschła na słońcu tworząc rodzaj placka. Ci z marynarzy, którzy do tej pory nic nie zjedli, zaczęli ją pałaszować …. i okazało się że była pyszna!!! 🙂 Po powrocie do Genui dopracowano przepis i zdecydowano, że mix składników będzie się piekło w piecu. Charakterystyką farinaty jest to, że po wypieczeniu, placek przybiera złocisty kolor. Dlatego też nazywany jest złotem, które przypłynęło z Pizy.
Gdzie można ją znaleźć?
Farinata pochodzi z Ligurii i jej typowymi miejscami produkcji są Genua, Chiavari, Savona, Santo Stefano d-Aveto, Pegli i La Spezia. Rozpowszechniła się jednak w wielu okolicznych regionach. Można ją znaleźć w Toskanii, południowym Piemoncie, na Sardynii oraz nawet na Lazurowym Wybrzeżu, we Francji. Czyli wszędzie tam, gdzie miała swoje wpływy Republika Genueńska 🙂
Jak się ją przygotowuje?
Do przygotowania potrzebna jest okrągła blacha i piec ogrzewany drewnem. Kiedy piec jest już gorący, wlewa się na blachę wcześniej przygotowaną mieszankę mąki z ciecierzycy, wody, soli i oleju. Wszystko się jeszcze raz miesza na blasze i potem wkłada do pieca. I się czeka 🙂 ok. 15 minut, co jakiś czas obracając w piecu blachę, żeby się farinata nie spaliła. Następnie się ją wyciąga z pieca i serwuje tnąc na kawałki. Najlepsza jest wtedy, kiedy jest jeszcze gorąca!
Gdzie ją można kupić?
Najczęściej w Osteria albo Trattoria, które mają piece ogrzewane drewnem. Z reguły je się ją na miejscu, ale są też lokale, które dają możliwość zabrania jej na wynos. Ja zdjęcia zrobiłam w jedym z najstarszych lokali w Chiavari: Osteria Luchin. Serwują tam wszystkie, tradycyjne dania liguryjskie i ich farinata jest najsmaczniejsza w całej okolicy!
Ile kosztuje?
Od 10€ – 20€ /kg. Ze względu na to, że nie jest to danie główne, ale bardziej zagryzka albo przystawka, dla jednej osoby wystarczające jest 150 gr.
Warianty
Istnieją liczne wariacje na temat. Na przestrzeni czasu wymyślono rónież farinata con cipollotti (farinata z cebulkami, rozpowszechniona głównie w zachodniej Ligurii), farinata bianca (gdzie zamiast mąki z ciecierzycy, używa się mąki zbożowej), la fainè (z kiełbasą i cebulą, występuje na Sardynii).
Jedym słowem, kto spędza czas w Ligurii, nie może nie spróbować farinaty!
- Spodobał Ci się tekst? Będzie mi bardzo miło, jeśli zostaniemy w kontakcie! Możesz polubić That’s Liguria! na Facebooku ! Znajdziesz tam codziennie nowe zdjęcia, inspiracje i ciekawe informacje 😉
