Usytuowana w zachodniej Ligurii, blisko granicy z Francją, Seborga jest bardzo szczególnym miejscem w tym regionie. Miasteczko stało się słynne dzięki domaganiu się przez jego mieszkańców niepodległości od Ligurii i całych Włoch!!! Co więcej, nawet centralne, włoskie władze nie negują faktu, że mają do tego prawo!!! Powiedziałabym, że to jedno z najciekawszych miejsc w Ligurii 🙂 Poznajmy więc je nieco lepiej 😉
Jak dojechać do Seborgi?
– samochodem – autostradą A10, następnie zjazd w Bordighera, a potem jedziecie za znakami na Seborga, drogą SP 57. Dojedziecie na miejsce po ok. 30 minutach. Więcej info tutaj.
– autobusem – z Bordighera możecie podjechać autobusem lini 10, który dojeżdża na miejsce w ok. 30 minutach.
Historia
Pierwsze wzmianki o Seborga pochodzą z 954r., kiedy to książę Ventimilia, Guido darował miasteczko lokalnym mnichom. W 1181r. Republika Genueńska rozszerzyła swoje wpływy po samą Niceę, obejmując tym samym również Seborgę. I taka sutuacja pozostała niezmieniona do XVIIIw. Podczas dominacji Napoleona, Seborga stała się częścią kantonu Alp Morskich, a następnie w 1815r. Królestwa Sardyni a potem zjednoczonych Włoch.
Niepodległość
W 1963r. jeden z mieszkańców Seborgi, Giorgio Carbone ogłosił, bazując się na dokumentach znajdujących się w archiwum Watykanu, że odtworzył historię dziejów miasteczka. W Średniowieczu miasteczko było feudem Książąt Ventimilia, którzy po 954r. darowali je braciom Benedyktynom. Następnie, w XI w. opat lokalnego klasztoru stał się Księciem Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Seborga została uznana Księstwem. Następnie, w 1729r. to niepodległe księstwo zostało sprzedane dynastii Sabaudów, którzy stali się jego protektorami. Po upadku Napoleona, Kongres Wiedeński nie wspomniał ani słowem o Księstwie Seborgi, jak również później w 1861r. Akt Zjednoczenia Włoch nic o nim nie mówi … Oznacza to, że Włochy zostały zjednoczone i włączyły do swego terytorium Seborgę, bez uprzedniego uzgodnienia tego Księstwem Seborgi ani z Sabaudami. Nastepnie, w 1946r. Sabaudowie emigrowali, a ich cały majątek został skonfiskowany. Dla Seborgi oznaczało to z kolei, że sprawujący ius patronatus właściciele, nie mogli już wykonywać władzy nad miasteczkiem. Czyli Seborga stała się ponownie wolna 🙂
Jednym słowem, aktualna suwerenność miasteczka wynikałaby z faktu, iż w 1729r. jej nowi właściciele, tj. Sabaudowie, nie zarejestrowali nigdzie aktu zakupu miasteczka i tym sposobem, Seborga została kompletnie pominięta we wszystkich późniejszych traktatach i paktach. Innymi słowy, sytuacja prawna Seborgi to luka prawna!
Stąd też, w 1960r., Giorgio Carbone zaczął promować ideę, wg. której Seborga powinna ponownie zostać uznana niepodległym księstwem. Tym sposobem po kilku latach właśnie Carbone został wybrany Głową Państwa i przyjął tytuł Najjaśniejszej Wysokości Grzegorza I, Księcia Seborgi. “Rządził” on tam do samej śmierci, tj. do 2009r. Co więcej, jego status został potwierdzony w 1995r. podczas referendum, w którym mieszkańcy Seborgi potwierdzili, że chcą by Seborga stała się niepodległym od Włoch księstwem. Sukcesorem Carbone został wybrany w 2010 r. Marcello Menegatto, który przyjął imię Jego Najjaśniejszej Wysokości Marcela I.
Rzeczy do zobaczenia i zrobienia
Kiedy dojedziecie do miasteczka, znajdziecie się na głównej ulicy Seborgi, via Piazza Martiri Patrioti. Ale miasteczko jest maleńkie, więc nie ma obaw, nie zgubicie się! Spacerując po centrum, prędzej czy później dojdziecie do placyku, przy którym znajdują się 2 główne zabytki miasteczka :
Chiesa di San Martino
To kościół, który znajduje się w samym sercu Seborgi. Został on wybudowany w XVII w. i jego fasada oraz wnętrza utrzymane są w stylu barokowym. Kościół jest niewielki, a jego ołtarz jest zadedykowany św. Marcinowi z Tours. We wnęce, koło ołtarza warto również zwrócić uwagę na drewnianą rzeźbę datowaną na XV/XVI w. przedstawiającą Matkę Boską z Dzieciątkiem.
Natomiast na prawo od kościoła, znajduje się drugi, najważniejszy tu zabytek:
Palazzo dei monaci (Pałac mnichów)
Zgodnie z dawnymi dokumentami, budynek został nabyty w XVIIw. przez mnichów i został przystosowany jako miejsce, gdzie mogli mieszkać. Następnie, już pod koniec XVIIw. pałac stał się mennicą Księstwa i to tu wybijano lokalne monety (tutejsza moneta nazywa się luigino, nadal istnieje i jest używana przez mieszkańców miasteczka). W XVIIIw. mnisi sprzedali miasteczko i budynek Sabaudom. W następnych stuleciach, stał się on siedzibą lokalnego urzędu gminy, a potem szkoły, by ostatecznie stać się prywatnymi mieszkaniami (!).
Gdzie spać w Seborga?
SB Bed & Breakfast Doskonały B&B z widokiem na morze! Miejsce spokojne, idealne aby się zrelaksować. Kolejnym, wielkim atutem jest tu śniadanie – obfite, różnorodne i pełne lokalnych przysmaków. Więcej info tutaj.
Agriturismo Monaci Templari To z kolei istny raj na ziemi! Agroturystyka, gdzie produkowana jest żywność ekologiczna np. oliwa z oliwek, dżemy, sery i wiele innych. Można ich spróbować podczas śniadania, albo podczas kolacji, ponieważ mają tutaj również restaurację. Pokoje są czyste i w bardzo rozsądnej cenie. Więcej info tutaj.
Cà de Marti To kwatery na starym mieście. Pokoje są wprawdzie dość starodawnie umeblowane, ale za to schludne i comfortowe. Widoki z okien, szczególnie na okoliczne góry – fenomenalne! Więcej info tutaj.
Cóż dodać? Bogata, ciekawa historia, idealne miejsce do relaksu, niewielu turystów i autentyczna atmosfera. Nic, tylko należy wpaść do Seborgi! Bawcie się dobrze!
- Spodobał Ci się tekst? Będzie mi bardzo miło, jeśli zostaniemy w kontakcie! Możesz polubić That’s Liguria! na Facebooku ! Znajdziesz tam codziennie nowe zdjęcia, inspiracje i ciekawe informacje
