Szlak przez Cinque Terre: jest otwarty czy nie?

I tak i nie 😉 , ale o tym za chwilę 😉

Sentiero Azzurro, bo o nim mowa to najbardziej znany  szlak łączący wszystkie 5 miejscowości Cinque Terre. Swoją popularność zawdzięcza wspaniałym widokom, jakie można z niego podziwiać, ale przede wszystkim zawdzęcza ją swojej … łatwości 🙂 Aby go pokonać, nie trzeba mieć żadnego, specjalnego przygotowania. Wystarczą wygodne buty sportowe, butelka wody i trochę cierpliwości, bo w sezonie tworzą się tam korki. Poniżej przybliżę nieco ten szlak 🙂

Podstawowe informacje

• Wejście na szlak kosztuje 7,50€ (kto podróżuje pociągiem i ma Cinque Terre Card wystarczy, że pokaże bilet na pociąg i nie płaci).
• Na każdej stacji kolejowej wszystkich miejscowości Cinque Terre znajduje się biuro informacji turystycznej, które informuje o warunkach na szlaku oraz rozdaje darmowe mapki ze wszystkimi, dostępnymi szlakami.
• Na szlaku nie ma toalet. Aby nie zanieczyszczać Parku Narodowego chusteczkami itp. warto skorzystać z WC przed wejściem na szlak. W każdej z wiosek Cinque Terre są darmowe toalety publiczne.
• Szlak Sentiero Azzurro ma 12 km długości i na jego przejście należy przeznaczyć 6 godzin. Obecnie część szlaku jest zamknięta.

Zaczynamy!

 

Riomaggiore – Manarola (Via dell’Amore)

Długość: 900m

Czas na przejście: 15min/30min

Trudność: brak, szlak posiada również podnośniki dla wózków inwalidzkich

Wysokość: 5 m.n.p.m. na początku szlaku; 6 m.n.p.m. na końcu; max. wysokość 45 m.n.p.m.

To najkrótszy i najłatwiejszy odcinek Sentiero Azzurro, znany również pod nazwą Via dell’Amore (Ścieżka Zakochanych). Droga jest wybrukowana, szeroka i prosta. Odcinek został otwarty w latch ’20 XX w. kiedy otwarto aktualne tunele kolejowe. Ze względu na łatwość i dostępność, szlak jest zawsze bardzo zatłoczony.

!!! UWAGA !!! Główna część tego odcinka szlaku od 2012 r. jest zamknięta. Powodem jest obsunięcie się skał, które zraniły przechodzące tamtędy turystki. Od tego czasu gmina Riomaggiore zbiera fundusze na zabezpieczenie szlaku, aby sytuacja się więcej nie powtórzyła. Obecnie jest otwarty krótki odcinek z dworca kolejowego w Manaroli. Mówi się, że cała Via dell’Amore w 2023 r….

Manarola – Corniglia

Długość: 2 km

Czas na przejście: 40 min/1h

Trudność: niewielka. Droga jest szeroka i w części wybrukowana.

Wysokość: 6 m.n.p.m. na początku; 10 m.n.p.m. na końcu; max. 55 m.n.p.m.

Ten odcinek łączy Manarolę ze stacją kolejową w Corniglii. Warto tutaj dodać, że Corniglia znajduje się na skalistej górze oddalonej od stacji kolejowej. Aby się do niej dostać należy z dworca podejść tzw. lardariną, wysokimi schodami (382 stopni). Szlak jest wybrukowany i poprowadzony bardzo blisko tafli morza.

!!!UWAGA!!! Również tutaj, po obfitych opadach z 2012r. obsunęły się skały i szlak został przerwany. Obecnie otwarty jest tylko 300 metrowy odcinek z Manaroli w kierunku Cornigli. Planowane otwarcie tej części  szlaku to kwiecień 2023r.

 Corniglia – Vernazza

Długość: 3,2 km

Czas na przejście: 1h30min/2h

Trudność: niewielka. Jeśli zaczyna się od strony Cornigli podejście jest łagodniejsze.

Wysokość: 100 m.n.p.m. na początku szlaku; 10 m.n.p.m. na końcu; max. 220 m.n.p.m.

Szlak poprowadzony jest znacznie wyżej niż wcześniej wymienione odcinki. Na początku przechodzi się wśród lasów, za którymi rozciąga się przepiekna panorama na wybrzeże Cinque Terre.

Prevo – to maleńka wioska znajdująca się na szlaku, dokładnie w połowie drogi między Vernazzą a Corniglią. Malowniczo położona, nad urwiskiem, ze wspaniałym widokiem na morze i Corniglię. Największą atrakcją jest tu lokalny bar, w którym serwują soki ze świeżo wyciśniętych, lokalnych cytryn, ciasta (z cytrynowym albo morelowym dżemem) oraz cytrynową, orzeźwiającą granitę*. Jak łatwo się domyślić, te okolice obfitują w produkcję cytryn … czyli absolutnie należy ich spróbować 😉 Z kolei największą zaletą baru jest to, że ma wielki taras widokowy, z którego rozciąga się wspaniały widok. Można przysiąść i odpocząć przy szklance soku albo granicie. Dla mnie to raj na ziemi 🙂

Następnie przechodzi się obok wioski San Bernardino i potem zaczyna się strome zejście w dół, w kierunku Vernazzy. Po drodze jest fantastyczny punkt panoramiczny, z którego robi się świetne zdjęcia miasteczka i morza. Schodzi się ze szlaku w sercu starego miasta Vernazzy.

* Granita to skruszony lód polany skoncentrowanym sokiem … pycha!

Vernazza – Monterosso

Długość: 3,3 km

Czas na przejście: 1h20min/2h

Trudność: niewielka. Jedynie początkowe podejście (z obu stron) jest strome i dość męczące.

Wysokość: 2 m.n.p.m. na początku szlaku; 8 m.n.p.m. na końcu; max. 175 m.n.p.m.

Odcinek jest bardzo podobny do poprzedniego. Przed stromym podejściem znajduje się niewielki placyk, z którego roztacza się widok na Vernazzę, gdzie wszyscy turyści się zatrzymują, aby zrobić zdjęcia. Szlak prowadzi wśród drzew, a co jakiś czas pojawiają się otwarte przestrzenie z widokiem na morze. Jednak cały cas idzie się po równym. Następnie zaczyna się ostre zejście do Monterosso. Stąd rozpościera się piękny widok na miasteczko. Szlak kończy się na Piazza Garibaldi, na starym mieście w Monterosso.

Dodatkowe informacje

• Odcinek Corniglia-Vernazza jest łatwiejszy od strony Cornigli, gdzie podejście jest łagodniejsze. Od strony Vernazzy jest stome podejście po schodach.
• Tam gdzie Sentiero Azzurro jest zamknięty (Corniglia-Manarola i Manarola-Riomaggiore), można przejść innymi, darmowymi szlakami. Należy podkreślić, że są one wyżej położone i trudniejsze niż Sentiero Azzurro. Więcej informacji w lokalnych biurach informacji turystycznej.
• Ok. godz. 18/19 budki, w których sprawdzane są bilety na szlak są zamykane. Wtedy można wejść na szlak za darmo … jednak przy słabym świetle, albo w ciemnościach jest to zdecydowanie niebezpieczne.
• Również przy brzydkiej pogodzie budki przy wejściu na szlak są zamknięte. Oznacza to, że można wejść wtedy za darmo, ale na własną odpowiedzialność. Przy niesprzyjających warunkach pogodowych Park Narodowy Cinque Terre informuje o warunkach na szlaku i nie ponosi odpowiedzialności za osoby, które wtedy się na nim znajdują.
• Z kolei po zimie, kiedy często następują obsunięcia skał i szlak jest przerwany, Sentiero Azzurro zostaje czasowo zamykane i obowiązuje wtedy całkowity zakaz wchodzenia. Jest to okres, kiedy naprawia się zniszczenia i zabezpiecza szlak przed  sezonem letnim.

Cóż dodać? Udanej wyprawy !